Kościół Ewangelicki

„Boże Wszechmogący, chroń tę świątynię, której budowę rozpoczynamy. Zachowaj ją przez następne stulecia przed podobnym nieszczęściem, jakie tu miało miejsce w nocy 3 kwietnia 1822 roku” – napisano na dokumencie wmurowanym w fundamenty giżyckiego kościoła ewangelickiego.

Świątynia została zbudowana w latach 1826-27, niedługo po tym, kiedy gwałtowny i tragiczny pożar strawił nie tylko poprzednią świątynię, ale i ogromne połacie samego miasta. Oryginalnie kościół wzniesiono w stylu neogotyckim, na planie prostokąta z wysuniętą od zachodu, kwadratową wieżą. Autorem jego projektu był berliński architekt Karl Friedrich Schinkel - ten sam, któremu ze względu na jego sławę, zlecenia dawali członkowie pruskiej rodziny królewskiej. Społeczność Giżycka chyba nie była jednak zadowolona z propozycji nadwornego inżyniera, gdyż w 1881 r. świątynię przebudowano w stylu neoklasycystycznym. Wyrazem nowej estetyki była m.in. wymiana część wyposażenia, np. ambona czy ołtarz z obrazem przedstawiającym Jezusa Chrystusa.

W giżyckim kościele ewangelickim przez cały rok odbywają się nabożeństwa w języku polskim, a od maja do września także w języku niemieckim.

Neoklasycystyczny zabytek, wzniesiony przez protestancką wspólnotę Giżycka w latach 1826-27. Świątynia powstała na miejscu przybytku, który doszczętnie spłonął w wielkim pożarze miasta 1822 r. Kościół z charakterystyczną, kwadratową wieżą, zaprojektował sam Karl Friedrich Schinkel. Z usług berlińskiego mistrza korzystała przede wszystkim rodzina królewska Prus.